Sławni Polacy - pisarze i poeci

Poezja wypełniła mu całe życie - aż do ostatniego dnia, gdy nie mogąc utrzymać pióra w ręku, dyktował wiersze jednemu z nielicznych przyjaciół. Twórczość literacka nie przeszkodziła mu jednak z powodzeniem grać na giełdzie, dzięki czemu systematycznie pomnażał odziedziczony po ojcu kapitalik.

KALENDARIUM
4 wrześnie 1809 - w Krzemieńcu przychodzi na świat Juliusz Słowacki, syn Euzebiusza i Salomei z Januszewskich
1819 - rozpoczęcie nauki w gimnazjum
1824 - śmierć ojczyma, Augusta Becu
1825 - 1828 - studia prawnicze w Wilnie
1827 - samobójstwo przyjaciela Ludwika Spitznagla
1829 - wyjazd do Warszawy; praca w Komisji Skarbu
1831 - wyjazd (jako kurier rządu powstańczego) przez Drezno do Paryża i Londynu
1832 - pobyt w Paryżu, nauka hiszpańskiego, by czytać w orginale Cervantesa i Calderona
1833 - Szwajcaria (Genewa); powstanie Kordian (wyd. 1834)
1834 - powstanie Balladyna (wyd. 1839); wycieczki w Alpy i miłość do Marii Włodzińskiej
1835 - powstanie Horsztyński (wyd. pośmiertnie)
1836 - 1837 - wyjazd do Rzymu, przyjaźń z Zygmuntem Krasińskim; wyjazd do Neapolu i podróż po Nliskim Wschodzie
1838 - pobyt we Florencji, wydanie Anhellego
1839 - Paryż, pisze Lilię Wenedę (wyd. 1840), Testament mój
1840 - Beniowski (początek prac nad poematem, rok później opublikowanie pierwszych pięciu pieśni)
1834 - powstają dramaty Ksiądz Marek i Sen srebrny Salomei
1844 - powstaje Genezis z Ducha i Sowiński w okopach Woli
1845 - pisze m.in. pierwszy raspod Króla-Ducha
1848 - próba związania przez poetę konfederacji i przyjazd do Poznania i Wrocławia
1849 - gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia w lutym, śmierć 3 kwietnia

Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Był synem Euzebiusza Słowackiego - wybitnego profesora Liceum Krzemienieckiego, który wykładał teorię i historię literatury. Matka Juliusza Słowackiego - Salomea z Januszewskich - organizowała słynne w Krzemieńcu spotkania towarzyskie. W 1814 roku rodzina poety przeprowadziła się do Wilna, ponieważ Euzebiusz Słowacki otrzymał etat profesora na Uniwersytecie Wileńskim. W krótkim czasie ojciec Juliusza Słowackiego zmarł na gruźlicę. Po kilku latach matka Juliusza Słowackiego ponownie wyszła za mąż za Augusta Bécu (profesora Uniwersytetu Wileńskiego).

Ukończył studia na Wydziale Nauk Moralnych i Politycznych Uniwersytetu Wileńskiego.

W 1829 roku przybył do Warszawy, gdzie podjął pracę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

W 1831 roku Juliusz Słowacki wyjechał do Drezna, skąd jako kurier dyplomatyczny wyruszył przez Paryż do Londynu.

W czasie pobytu w Londynie dużo zwiedzał, często bywał w teatrze.

Po powrocie do Paryża wydał w 1822 roku dwa tomy "Poezji", zawierające powieści poetyckie: "Jan Bielecki", "Hugo", "Mnich", "Arab" i dramaty "Maria Stuart", "Mindowe".

W 1832 roku wyjechał do Genewy. Przebywając w Szwajcarii napisał "Kordiana", "Balladynę", "Horsztyńskiego" oraz poemat "W Szwajcarii".

W 1836 roku Juliusz Słowacki udał się w podróż na Wschód. Przebywał we Włoszech, Grecji, Palestynie i Egipcie. Powstały wówczas następujące utwory: "Anhelli", "Ojciec zadżumionych", "Poema Piasta Dantyszka" oraz "Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu".

W 1838 roku Juliusz Słowacki wrócił do Paryża. Powstały tu kolejne utwory: "Lilia Weneda", "Mazepa", "Beniowski", "Jan Kazimierz", "Ksiądz Marek", "Sen srebrny Salomei", "Zawisza Czarny".

W 1848 roku, pomimo ciężkiej choroby (gruźlicy), Juliusz Słowacki wyjechał do Poznania, a stamtąd do Wrocławia, gdzie spotkał się po osiemnastu latach ze swoja matką. Następnie wrócił do Paryża, gdzie zmarł 3 kwietnia 1849 roku. Został pochowany na cmentarzu Montmarte w Paryżu. W 1927 roku prochy poety sprowadzono do Polski i złożono w krypcie na Wawelu.